تعدادی از همراهان سایت ، از من خواسته اند تا به جای کلمه « لکنت زبان » از کلمه « ناروانی گفتار » استفاده نمایم .
تمامی آنان ابراز می دارند که با شنیدن کلمه لکنت زبان ، درگیر احساسات ناخوشایندی می شوند که با خاطرات تلخ و دشوار آنها پیوند یافته است ؛ و از آنجا که کلمه ناروانی چنین احساسی را به همراه ندارد ، بهتر است از این کلمه استفاده شود .
در پی این خواسته ، نظر دوستان گروه را جویا شدم :
. خانه از پایبست ویران است خواجه در بند نقش ایوان است
. فرقی نمی کنه ، مهم اینه هر چی که هست درمان بشیم
. برای من هم بار منفی « لکنت زبان » بیشتر از « ناروانی گفتار » است
*********
اول باید دید چرا شنیدن « لکنت زبان » می تواند در ما احساس نامطبوع ایجاد کند ، وآیا چنین احساسی در افراد بدون لکنت هم شکل می گیرد ؟
همه پاسخ را می دانیم :
. ما که سالها از لکنت زبان رنج برده ایم ،
. سالها آن را مترادف با بی عرضگی و بی لیاقتی دانسته ایم ،
. به ما گفته اند : لکنت زبان یک پدیده پیچیده روانی – حرکتی و خاص دوران کودکی است ،
. سعی کرده ایم از آن فرار کنیم و با آن روبرو نشویم ،
آیا کسی انتظار دارد ما که با شنیدن نام لکنت زبان ، تمام نتوانستن ها و تحقیر شدن ها مانند آینه جلوی چشممان می آید ، احساسمان خوشایند باشد ؟ طبیعی است همه افراد لکنت دار با شنیدن این کلمه ، احساس نامطبوعی پیدا می کنند ؛ احساسی که با خجالت ها ، ضعف ها ، پنهانکاری ها ، ناتوانی ها و ناامیدی های دوران کودکی آنان تا کنون پیوند دارد .
*********
حال ببینیم چرا ناروانی گفتار برای ما بار منفی کمتری دارد :
. در جامعه از این کلمه من درآوردی کمتر استفاده شده است
. خاطرات منفی ما با این کلمه پیوند کمتری برقرار نموده است
. ما گاهی می توانیم با ترفندهای ذهنی پنهانکارانه خود ، وانمود کنیم که ناروانی به معنی لکنت نیست
من به دلایل زیر با تغییر نام لکنت زبان موافق نیستم :
۱- بسیاری از اختلالات گفتاری دیگر را می توان به معنی « ناروانی گفتار » شمرد از جمله :
آفازی ، دیسفازی ، دیزآرتری ، کلاترینگ ، برخی آسیب ها ی مغزی
۲- می دانید ریشه اصلی لکنت زبان در ذهنیت شخص نهفته ، و از طرفی می توان لکنت ظاهری را با انواع ترفندها پنهان نمود . بنا بر این ، ناروانی گفتار را نمی توان کلمه ای مناسب برای این عارضه دانست ؛ زیرا ممکن است نتوان هیچگونه ناروانی در گفتار شخص لکنت دار مشاهده نمود .
۳- تلاش جوان لکنت دار برای تبدیل « لکنت زبان » به « ناروانی گفتار » قابل درک است ، ولی آنرا باید یک نوع ترفند پنهانکارانه و یک نوع فرار دانست . کسانی هم که لکنت ندارند و کمک میکنند تا کلمه ناروانی به جای لکنت متداول شود ، ناخواسته به اجرای ترفندهای بدتر از لکنت زبان و عمیق تر کردن مشکل آنان دامن میزنند . نگریستن به موضوع لکنت زبان از چنین زاویه هایی و صحبت در مورد حاشیه های آن ، دسترسی به درمان را برای آنان دورتر و دشوارتر می سازد .
۴- آیا اگر من از ناروانی به جای لکنت استفاده کنم ، مشکل حل خواهد شد ؟ در دانشگاه چکار کنیم ؟ محل کار ؟ خانواده ؟ ازدواج ؟ صدا و سیما ؟ تصور کنید اگر اصلا کلمه لکنت زبان از زندگی ما حذف شود وهمه آنرا فراموش کنند ، آیا خود مشکل هم ناپدید می شود ؟ حال ببینیم اگر از ناروانی گفتار استفاده کنیم ، چه اتفاقی خواهد افتاد : بعد از مدتی ، « ناروانی گفتار » هم بار منفی پیدا خواهد کرد ، آنوقت همان بلایی که بر سر « لکنت زبان » آمد ، بر سر آن هم خواهد آمد ؛ یعنی باید بگردیم و کلمه دیگری را به جای ناروانی گفتار پیدا کنیم ، بدون اینکه هیچ مشکلی را از این عارضه حل کرده باشیم .
