سرزمین رویاهایم

آن کیست که از جور زمانه دل او را حرجی نیست گر جرات تغییر نداریم از این شب گذری نیست یا برخیز و گذر از شب تاریک و سیه کن یا سیر بزن باده که شب را سحری نیست

خسته ام از خودم از حرف زدنم از زندگیم اطرافیام دیگه نمیتونم ادامه بدم از همه چی عقب موندم خودمو لایق هیچی نمیدونم حتی عاشق شدن این زندگیه که من دارم...

زیبا بود

کاوه جان شعرت خیلی خوب بود.

اره واقعا زیبا بود یه غم سوزناکیم داشت که فقط ما لکنتیا حسش میکنیم نه...

پس یا این حساب هر کی یه جمله بی معنی نوشت میشه شعر

عالی بود کاوه دستمریزاد

همینکه حس قشنگتوبیان کردی عالی بود