چهار گام تا درمان پایدار لکنت زبان

 گام اول- شناخت

فشارهای روانی متعدد و پیوسته این عارضه و همچنین اجبار در اجرای ترفندهای پنهانکاری، شناخت شخص را نسبت به مشکل خویش مختل می سازد. برای این منظور مطالعه کتاب راز لکنت زبان پیشنهاد می شود.

گام دوم- پذیرش

به این معنی است که شخص به جای فرار مکرر از مشکل خویش، بتواند آنرا ببیند و بدون پنهانکاری در رفع منطقی آن بکوشد.

معمولا شناخت مشکل به پذیرش سریع آن نمی انجامد. پذیرفتن مشکل به فرایندهای مختلف و متعددی نیاز دارد.

( مدتی باید که تا خون شیر شود )

گام سوم- حضور در گروه درمان

بسیاری از درمانجویان با شنیدن « گروه درمان » دچار نگرانی های مجهولی می شوند که فقط بعد از حضور در گروه، به پوچی آن پی خواهند برد:

چه کسانی در گروه هستند؟!

آیا من هم باید در جمع صحبت کنم؟!

اگر گیر کردم؟!

« گروه درمان » یعنی جمعی از جوانان ۱۸ تا ۵۰ ساله که به منظور درمان این عارضه، به هم یاری تعریف شده ای می رسانند. یاری گرفتن و یاری رساندن در محیطی دوستانه، لازمه درمان بدون اضطراب است

.

گام چهارم- طی مسیر درمان

گام نهادن در مسیر درمان، تجربه ای با شکوه برای رسیدن به زندگی جدیدی است که هرگز شخص آنرا نیازموده.

یعنی بازسازی آسیب های گذشته

یعنی توانایی در ارتباطات گوناگون

یعنی درمی یابیم که کی بوده ایم، کی هستیم و به چه چیزی باید برسیم

یعنی خواسته ها و آرزوهایمان با خود ما یکی می شوند

و این ها به « شناخت » نیاز دارد؛ شناخت لکنت زبان – شناخت خود – شناخت دیگران

بعد از دو سال تلاش و رسیدن به آنچه که باید باشیم، درونمان ندا می دهد:

ای کاش زودتر به زندگی باز می گشتم!